بصیرت چیست و چگونه حاصل می شود؟

بصیرت به معنای بینایی دل وهوشیاری و یقین است .(1)

نزد اهل معنا  نیرویی نهانی وقوه ای قلبیاست که در شناخت حقایق تا عمق وجود رسوخ می کند. به عبارت دیگر بصیرت قوه قلبی یا نیروی باطنی است که به نور قدس روشن گردیده و از پرتو ان صاحب بصیرت حقایق و باطن اشیاء را در می یابد.

به تعبیر دیگر باید گفت که انسان دوچهره دارد یک چهره ظاهری و یک چهره باطنی وملکوتی .خدای سبحان برای چهره ظاهری انسان چشم را قرار داده و برای چهره باطنی چشم دل که همان بصیرت است را قرار داد.

حافظ شیرازی که می گوید :

گر نور عشق حق به دل وجانت افتد .... بالله کزافتاب فلک خوبترشوی. ناظربه همین مطلب یعنی بصیرت است.

راه تحصیل بصیرت.

خود سازی و اصلاح نفس تنها راه رسیدن به مقام رفیع بصیرت است که ازراههای زیربدست میاید:

1:توبه:اولین گام برای خود سازی و رسیدن به بصیرت توبه است توبه از همه تقصیرات و گناهان بلکه هر کوتاهی در حق الله و حق مردم.

2:ذکر خدا:ذکر زبانی و قلبی و عملی موجب بصیرت است .امام علی علیه السلام می فرماید:من ذکرالله استبصر.هر کس به یاد خدا باشد بینای دل و بصیرت یابد.(2)

3:هم نشینی با علماء. مجالست با علما موجب بصیرت و بینایی است. جالس العلماء تستبصر.با علما باش با با بصیرت شوی.(3)

4:زهد:زهد و عدم دلبستگی به دنیا ازاموری است که باعث بصیرت می گردد.(4)

پی نوشت.

1:دکتر محمد معین . فرهنگ فارسی.ج1ص56

2:غرر الحکم.ج5ص166

3:غرر الحکم.ج3ص387

4:همان..